എന്റെ പാടം

രുധിരമൊഴുകി തളം കെട്ടിയ
ഹ്രുത്തിൻ ചെമ്പാടത്തു
നിറമകന്ന പുതു നാമ്പുകൾ
വിടരുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ

പീതവും ഹരിതവും ശുഭ്രം കുങ്കുമം
നാമ്പിന്റെ നിറമിന്നു ദുർഘടം
സ്മരണയിലെ രക്ത താരങ്ങൾ
കണ്മിഴിച്ചു പൊട്ടിത്തെറിച്ചു

പഴമയുടെ കടും വിത്തുകൾ
ഞാനെന്ന ഭാവം;
പുതുമയുടെ സുഖ വിത്തുകൾ
മറയുന്ന തത്ത്വം;

പഴമയോ പുതുമയോ ദോഷം?
ഇടയിലമരുന്നു ഞങ്ങൾ
അറിയുന്നു സത്യമറിയുന്നു ഞങ്ങൾ
രക്തമില്ലാത്ത വിത്തുകൾ പ്രശ്നം

മാനം തെളിയും മേഘം മറയും
വർണ്ണവേഴ്ചകൾ അസ്തമിക്കും
വീണ്ടുമെൻ പാടത്തു ചെമ്പൂക്കൾ
ഒരുമയോടെ വിരിയും!

ബലികുടീര താരകങ്ങൾ സാക്ഷി!
വറ്റാത്ത കർമ്മബോധം സാക്ഷി!